Hatay’ın Samandağ ilçesinde bulunan Çiğdede Mahallesi’ndeki denize ve yerleşim yerine yakın bir alana, sarsıntıların akabinde enkazlardan toplanan molozların dökülmesine karşı depremzedeler, direnişe başladı. Hafriyat kamyonlarının önüne geçerek geçişlerine müsaade vermeyen depremzedeler, “Çocuklarımızın geleceğiyle oynanmasını istemiyoruz. Zati daha cenazelerimizi gömmezken bizi canlı diri gömmeye çalışıyorlar” dedi.
Kahramanmaraş merkezli 6 Şubat sarsıntılarının en çok yıkıma neden olduğu kentlerden birisi olan Hatay’da, enkaz kaldırma çalışmaları devam ediyor. Samandağ ilçesinden toplanan molozlar ise Çiğdede Mahallesi’ndeki deniz sonuna, okullara ve bir çadırkente çok yakın bir yere dökülüyor. Molozların etrafa ve insan sıhhatine ziyan vereceğini belirten depremzedeler, hafriyat kamyonlarının önünü keserek direnişe başladı. Bir hafriyat kamyonu sürücüsünün dün önünde depremzedeler varken aracı hareket ettirmek istemesi üzerine kısa vadeli gerginlik yaşandı. Polisin ortaya girmesiyle kamyon, alandan uzaklaştırıldı.
“HAYVANLARIMIZ, MERALARIMIZ SAĞLIKLI KALMADI”
Yaşadıkları mağduriyeti ANKA Haber Ajansı’na anlatan bir depremzede, bölgeye birçok kuşun göç ettiğini ve bölgede çok sayıda caretta carettanın olduğunu söyledi. Depremzede, şöyle konuştu:
“Bizi bu formda mağdur ediyorlar. Bizim çoluk çocuğumuzun geleceğiyle oynuyorlar. Bu çocukların vebali, bu molozlara sebep olanın boynunda olsun. Biz, bunları hak etmedik. Bizim hayvanlarımız, meralarımız, narenciyemiz, hiçbir şeyimiz burada sağlıklı kalmadı. Ondan ötürü biz, bu molozun buraya dökülmesini istemiyoruz. Çocuklarımızın geleceğiyle oynanmasını istemiyoruz. Hava batıdan esti mi denize dökülecek molozlar, doğudan esti mi mahalleye gidecek. Yani her türlü, her formda biz mağduruz. Bu mağduriyeti istemiyoruz biz. Devlet büyüklerimizin el atması lazım buna. Bu biçimde, bu çocukların geleceğiyle oynamaması lazım. Biz mağduruz. Lütfen, devlet büyüklerinden rica ediyoruz, sesimizi duysunlar. Kâfi artık yani. Zati daha cenazelerimizi gömmezken bizi canlı diri gömmeye çalışıyorlar. Yazık, günahtır. Bizim mahallede adaklık iki tane hayvanım vardı. Etraf Bakanlığı’ndan geldiler, ‘Mahallede iki tane öküzünü besleyemezsin. Koku çıkıyor’ derken bizi bu kokuya maruz bıraktılar. Bu halk, bunu hak etmedi. Hatay halkı, bunu hak etmedi. Samandağ halkı, hak etmedi.”
“BİRKAÇ KURUŞUN HESABINI YAPIYORLAR”
Başka bir depremzede de isyanını şöyle lisana getirdi:
“Şu anda tüm Samandağ’ın enkazlarını, yaralarını, demirlerini, etlerini, hayvanlarıni, cenazelerini, tümü buraya döktüler. Burada gel, yaşa. Bu türlü hayat olmaz. Zelzele öldürmedi, tamam eyvallah dedik lakin artık artık ölmekten daha beter olduk. 5 tane okulumuz var. Okullara bakın. Karşıda bizim askeri karakolumuz var. Bin 500’e yakın çadır kurdular. Çadır kurduktan sonra enkaz dökmeye başladılar. Yetkililerden yardım istiyoruz. Yetkililerden, bu çeşit bahislerde diğer bir şey istemiyoruz. Zar sıkıntı çadır aldık, zar sıkıntı bir su aldık. Biz buna da ikna olduk lakin bu molozu almaları gerekiyor buradan. Hâlâ cesetler var enkazların altında. Artık burayı bir araştırsan insan cesetlerini bulabilirsin burada. Niçin? Birkaç kuruş maliyeti düşürmek için. Burada 50, 60, 100 tane kamyon günde çalışıyor. Bunun maliyeti, bir litre mazotla, bir saate olsa milyarlar yapar. Onun hesabını yapıyorlar. İki tane hayvan besliyoruz, kıyamet koptu. Cumhurbaşkanlığı’na kadar şikâyet ettiler bizi. İki öküzüm, bir adağım var benim. Neymiş? Gübreymiş. Neymiş? Kokuymuş. Allah’tan korkun. İnsan cesedini burada tabanımıza koyuyorsunuz. Molozunu, etini, hayvanları, her şeyi buraya döküyorsunuz. Eyvallah dedik, yarın öbür gün çıkartırlar. Kamyonlara bakın.”